New York!

Inmiddels ben ik al bijna een week in Amerika. Na afgelopen donderdag een lange vliegtocht te hebben gemaakt, stond er een zeer grote Amerikaanse bak van een auto op ons te wachten. Waarin mijn vader en mijn broertje zichzelf helemaal geweldig voelden. Terwijl we de Verenigde Staten in reden kregen we haast het gevoel dat we in een filmset zaten. Bekende huisjes, maar een beetje onwerkelijk om ze te zien. De Amerikanen zijn trots op hun land en dat laten ze dan ook graag zien. Bij bijna ieder huis staat wel een vlag, alsof de mensen die voorbij rijden alweer vergeten zijn in welk land ze nou eigenlijk zijn.

Vrijdag stond ons eerste activiteit op de planning: de Niagara watervallen. Vooraf reden we langs Geneseo. Mijn ouders wouden graag zien op welke universiteit ik terecht kom. En natuurlijk was ik zelf ook wel nieuwsgierig naar hoe het eruit zag. En mijn broertje, tja, die sjokte er wat achteraan. Veel keus had hij niet. Ik moet zeggen, dat nu ik daar geweest ben, ik steeds meer zin krijg om volgende week mijn intrek op de campus te doen.

Zaterdagavond kwamen we aan in New York. We verblijven in het huis van vrienden. Ze wonen in een huis aan het strand. Het voelt helemaal niet alsof we in New York zijn. Ik mag slapen in de prinsessenkamer van één van de dochters. Op haar kamer kom je vele jurkjes tegen, barbies en zeemeermin mag natuurlijk ook niet ontbreken. Zo schattig!
In de afgelopen drie dagen hebben we heel veel van New York gezien.

We hebben een boottocht langs onder andere het vrijheidsbeeld gedaan. We zijn naar het Central Park geweest, het Empire State Building, Ground Zero, China Town, Little Italy, de Brooklyn Bridge, de upper east side of Manhattan en nog veel meer. Times square vond ik vooral erg leuk om zien!

Mijn vader is de echte toerist, althans zo ziet hij eruit. Zijn camera gaat overal mee naar toe en we zijn hem geregeld kwijt omdat weer ergens foto’s staat te maken. Mijn broertje is het etterbakje die de hele dag door iedereen blijft pesten en overal wel een opmerking op weet te maken. Mijn vader draagt de kaarten bij zich. Maar gelukkig helpt mijn broertje hem met het lezen van de kaarten. Anders waren we regelmatig de weg kwijt geweest. Ondertussen zorgt mijn moeder ervoor dat we genoeg te drinken en eten bij ons hebben. Ze zorgt goed voor ons. En ik, tja, ik loop ze wel gewoon achterna. Nog een weekje en dan zit ik gewoon al op de campus. Spannend!